„Pani chce jeździć Mercedesem, a nie Dużym Fiatem” To cytat z Centrali NFZ. Takie słowa słyszą rodzice, którzy zgłaszają się do NFZ z prośbą o leczenie dziecka za granicą, leczenia niezbędnego, nowoczesnego, zgodnego z AKTUALNĄ wiedzą medyczną.
Jaskrawym przykładem obstrukcji urzędniczej w Polsce jest dostęp do leczenia w UE. Polskę tak jak inne kraje Wspólnoty, obowiązują międzynarodowe standardy oraz przepisy o koordynacji i dyrektywie transgranicznej. W budżecie Centrali NFZ jest zarezerwowane 500 mln zł na leczenie w ramach koordynacji i EKUZ, oraz dodatkowo 400 mln. na leczenie w ramach dyrektywy transgranicznej. Z danych za 2013 r wynika, że Centrala na ten cel wydała jedynie 15 mln… Danych za 2014 jeszcze brak. Niewykorzystane pieniądze przechodzą w wynik finansowy NFZ.
Nie żyjemy na odciętej od świata wyspie. Jesteśmy świadomi możliwości nowoczesnej medycyny, ale również możliwości finansowych NFZ, jednaj budzi się w nas frustracja i nie możemy się zgodzić na finansowanie kosztem chorych dziury budżetowej NFZ wynikającej z zaniechać i braku efektywnych zmian w ochronie zdrowia. Naszym obowiązkiem, obowiązkiem każdego rodzica, ale również lekarza jest wykorzystanie możliwości. Konstytucyjnym obowiązkiem państwa – jest zapewnienie dostępu do tych możliwości.
Jak nazwać działanie które zmusza do żebrania o każdą złotówkę?
Wielu chorych szansy na skuteczne leczenie nie otrzyma. Odbici jak piłeczka przez system, nie mając siły przebicia, nie mogąc uzbierać wymaganej kwoty – pomimo wielkiej ofiarności ludzi dobrego serca, nie mogąc przebić się przez biurokratyczną ścianę płaczu – umierają, stają się kalekami, cierpią.
Jak nazwać celowe działanie przeciw zdrowiu i aktualnej wiedzy medycznej poprzez świadome tworzenie obstrukcyjnych przepisów?
Dlaczego pozwala się na blokowanie dostępu do szybkiego i skutecznego leczenia w Polsce i za granicą, poprzez zastraszanie lekarzy i pacjentów?
Dlaczego cel jakim jest jedynie oszczędzanie środków kosztem chorych, kosztem tych którzy nie są w stanie się upomnieć, jest łatwiejszy niż szukanie skutecznych metod zmiany sytuacji finansowej całego systemu?
Dlaczego „idąc na łatwiznę” pozwala się kreatywną księgowość – czyli de facto; jak zmienić kolejny plan finansowy NFZ, aby nikt nie podniósł głosu…
W 2013 roku o leczenie za granicą poprosiło jedynie 176 osób, NFZ pozwolił wyjechać 150 pacjentom. O wyjazd na leczenie na które trzeba czekać zbyt długo w Polsce, a które powinno być wykonane wcześniej poprosiło jedynie 5 osób! 4 z nich nie otrzymało zgody! Te dane sugerują, że w Polsce NIE MA KOLEJEK i jedynie 150 osób z Polski wymagało wyjazdu za granicę. Czy rzeczywiście jest tak wspaniale skoro tak wielu błaga o pomoc?!
Nie możemy być obojętni.
Przykładem takiego obywatelskiego skutecznego działania jest grupa NEUROBLASTOMA – POLSKA, której jesteśmy partnerem.
Również my nie zostawimy tak tej sprawy!
Fundacja 1 Czerwca wspólnie z partnerami – złoży w 2015 roku do Komisji Europejskiej i Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich prośbę o pomoc i monitorowanie tego co się dzieje w polskiej ochronie zdrowia, oraz w dostępie do leczenia zgodnego z aktualną wiedzą medyczną! Przedstawimy udokumentowane stanowisko wynikające z doświadczeń polskich pacjentów zmuszonych do długiego oczekiwania na leczenie w Polsce, leczenia dostępnego w Polsce technicznie – jednak blokowanego tylko i wyłącznie ze względów finansowych, z doświadczeń chorych zmuszonych lub chcących skorzystać z możliwości leczenia za granicą.
Oglądaliście film „Gdzie jest Nemo”? Nie możemy zostawić sami rodziców oraz chorych, którzy chcą przepłynąć ocean! Działajmy wspólnie dla przyszłości naszych dzieci i nas wszystkich!
